Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

20. Στην πόλη που φοβίζει

Μέσα στις σκέψεις και στο δρόμο η πόλη πλησίαζε... Τα προβατοσυναισθήματα ακολουθούσαν το μπάρμπα Μύθο σιωπηλά. Κάτι άλλαζε όμως καθώς πλησίαζαν την πόλη..,. Κάτι περίεργο γινόταν... Ο μπάρμπα Μύθος αισθανόταν πως κάτι δεν πάει καλά. Το ίδιο έδειχναν να νιώθουν και τα πρόβατα...

Η εικόνα της πόλης; Το φως που συνεχώς κρυβόταν ανάμεσα στα κτίρια; Ο θόρυβος; Η ατμόσφαιρα βαριά και με αποχρώσεις του γκρι; Τα πρόσωπα που ήταν σκυθρωπά; Όλα μαζί έφτιαχναν μια εικόνα που φόβιζε έναν άνθρωπο....
Παρόλα αυτά πλησίαζαν. Ο μπάρμπα Μύθος και τα πρόβατα...



Κάποια στιγμή ο μπάρμπα Μύθος γύρισε να δει πως πήγαιναν τα πρόβατα. Ανησύχησε γι αυτά... Και είχε δίκιο. Δεν τον ακολουθούσαν όλα. Τον ακολουθούσαν μόνο ο Φόβος και ο Θυμός. Τα υπόλοιπα κρύφτηκαν. Έμεινε ο μπάρμπα Μύθος φοβισμένος και θυμωμένος μαζί! Τρόμαξε, δεν ήξερε τι να κάνει. Άρχισε να γίνεται σαν τους ανθρώπους της πόλης. Πήγαινε φορτωμένος άγχος, φόβο και θυμό. Δεν το άντεχε κάτι τέτοιο. Δεν το είχε συνηθίσει. Ήταν έξω από αυτό που κάθε άνθρωπος θέλει....

Χρειαζόταν βοήθεια... μέχρι τώρα τον είχε βοηθήσει η Κυρά των Κυκλάμινων. Ήξερε πως αν ζητούσε τη βοήθειά της θα έβρισκε τρόπο να τον βοηθήσει. Κάθισε και σκέφτηκε. Χρειαζόταν πραγματικά τη βοήθεια της... 

Τη σκέψη του διέκοψε μια έκπληξη! Η Κυρά των Κυκλάμινων!


Ήταν μπροστά στη σκέψη του! Κάθε άνθρωπος έχει Κυρά των Κυκλάμινων, αλλά δεν το ξέρουν όλοι. Οι περισσότεροι νομίζουν πως αυτό είναι κάτι αστείο. Σημασία δεν έχουν οι Κυρές και τα Κυκλάμινα, αλλά το πώς θα κερδίσουν περισσότερα χρήματα. Ξαναήρθαν οι σκέψεις στο μπάρμπα Μύθο κι αυτή τη φορά ακούγονταν και θυμωμένες. Φόβος και Θυμός...πολύ κακός συνδυασμός που καταστρέφει τη γαλήνη και την ηρεμία του ανθρώπου. .... "...Η εικόνα της πόλης; Το φως που συνεχώς κρυβόταν ανάμεσα στα κτίρια; Ο θόρυβος; Η ατμόσφαιρα βαριά και με αποχρώσεις του γκρι; Τα πρόσωπα που ήταν σκυθρωπά; Όλα μαζί έφτιαχναν μια εικόνα που φόβιζε έναν άνθρωπο...."


Η Κυρά των Κυκλάμινων τα ήξερε όλα. Δε χρειάστηκε να της εξηγήσει τίποτα ο μπάρμπα Μύθος. Το βλέμμα του, η στάση του σώματος, μιλούσαν από μόνα τους. 

"Μπάρμπα Μύθε, δεν είναι δύσκολο να το διαχειριστείς αυτό που νιώθεις", του είπε. 
Θα σε βοηθήσω τώρα. Αλλά να ξέρεις πως έχεις τη δύναμη να το κάνεις μόνος σου. Έχω μιλήσει στο Σκύλο της Λογικής. Αυτός θα διώξει τα αρνητικά συναισθήματα και θα φροντίσει να μην ξαναέρθουν. Να θυμάσαι όπως πάντα πως αν και φαίνεται πως σε βοηθάω εγώ...στην πραγματικότητα ο Σκύλος της Λογικής είναι μέσα σου. Από σένα εξαρτάται αν θα τον φωνάξεις...

Και ο Σκύλος της Λογικής ήρθε.... και έδιωξε τα προβατοσυναισθήματα του Φόβου και του Θυμού. Και όταν πήγαιναν αυτά τα δυο αρνητικά συναισθήματα να επιστρέψουν...ήταν θέμα λογικής...